Samoyed to bardzo ciekawa rasa psa o dość charakterystycznym wyglądzie i przyjaznym charakterze. Samojed jest psem bardzo pogodnym i towarzyskim, dzięki czemu z łatwością łapie bardzo dobry kontakt nie tylko z dorosłymi, ale także i z dziećmi. Co więcej, samojedy są także i przyjaźnie nastawione do innych zwierząt, choć ich wychowanie nie zawsze należy do najprostszych. Opieka nad psami tego gatunku wymaga odpowiednich zasad i warunków, dlatego przed decyzją o zaopiekowaniu się samojedem, należy wiele się na jego temat dowiedzieć. Tylko w ten sposób można zapewnić mu najlepsze warunki do życia. Jak wyglądają samoyedy, jaki mają charakter i jak należy o nie dbać?
Samojed – historia rasy
Rasa samoyed wywodzi się z północnych terenów Rosji, które niegdyś zamieszkiwane były przez plemiona Samoyedów. Nazywano ich również Nieńcami bądź Juratami. Psy te są szpicami, które w tamtych czasach wykorzystywane były głównie do ciągnięcia zaprzęgów, polowań oraz stróżowania. Mimo tylu obowiązków były bardzo przyjazne i świetnie sprawdzały się w roli rodzinnych towarzyszy, a nawet opiekowały się dziećmi. Co ciekawe, samojedy nigdy nie były krzyżowane z innymi rasami, w związku z czym dzisiejsza rasa wywodzi się w prostej linii od swoich syberyjskich przodków. Do Europy psy samojedy zawitały dopiero na przełomie XIX i XX wieku. Najpierw pojawiły się w Anglii. W Polsce natomiast pierwsze szczeniaki tej rasy pojawiły się dopiero w 1990 roku. W roku 1909 opracowano oficjalny wzorzec rasy i również zmieniono jej nazwę z psów samojedzkich zaprzęgowych na współczesną nazwę samoyed. Według klasyfikacji FCI rasa samojed należy do grupy piątej, czyli do szpicy i psów w typie pierwotnym oraz do sekcji pierwszej, a więc do nordyckich psów zaprzęgowych. Co więcej, warto wiedzieć, iż nie istnieje taka rasa psa jak samoyed miniaturka.
Samojedy – wygląd
Samojedy to niezwykle piękne psy, które swoim wyglądem przypominają nieco puchate niedźwiadki. Nietrudno więc domyślić się, iż ich ciało wyposażone jest w grubą warstwę śnieżnobiałego futra. Jeśli chodzi o ubarwienie samojedów, dziś według wzorca możliwy jest tylko wyżej wspomniany biały samojed, kremowy bądź ewentualnie białobeżowy, choć dawniej były dopuszczalne też samojedy czarne, brązowe i beżowe. Przedstawiciele rasy samojed, są psami o raczej średniej wielkości, lecz o bardzo eleganckiej postawie i wdzięku. Dorosłe osobniki mogą ważyć do około 30 kilogramów, a dorastają maksymalnie do około 60 centymetrów wysokości, jeśli chodzi o samce, a także do około 56 centymetrów wysokości w przypadku samic. Pod futrem tych psów kryje się dość spora muskulatura. Psy te cechują się sporą i silną głową, która osadzona jest na grubej szyi. Samojedy posiadają malutkie, odstające i sterczące oraz spiczaste uszy. Z kolei ich oczy są ciemne, lekko skośne i szeroko rozstawione. Co ciekawe, również bardzo charakterystyczny dla przedstawicieli tej rasy jest delikatny uśmiech. Tułów psa jest krótki, aczkolwiek osadzony na jego końcu ogon zdecydowanie zasługuje na sporą uwagę, gdyż jest on wysoko osadzony i puchaty.
Samoyed – charakter psa
Jeśli chodzi o charakter samojedów, są to psy bardzo przyjacielskie. Bardzo łatwo więc nawiązują relacje z ludźmi, również tymi nowo poznanymi. Co więcej, psy te są dość czujne i raczej szczekliwe. Ze względu na to, skąd się wywodzą, są niezwykle odporne na mróz. Charakteryzują się dużą energicznością i entuzjazmem, dlatego więc najlepiej czują się na dużych przestrzeniach. Potrafią być też jednocześnie bardzo cierpliwe i spokojne, dlatego z powodzeniem mogą one przebywać z dziećmi, oczywiście pod kontrolą osób dorosłych. Będąc w towarzystwie, psy uczą się nowych zachowań i łatwiej przebiega ich proces socjalizacji. Gdy jednak są odizolowane od rodziny, na przykład wtedy gdy mieszkają na dworze, mogą stać się nieszczęśliwe i trudne do współpracy. Podobnie jak do ludzi, samojedy równie towarzysko nastawione są też do innych psów, a dodatkowo raczej nie wykazują w stosunku do nich żadnych łowieckich czy agresywnych zachowań. Rzecz jasna, jeśli chcemy, by nasz samojed odpowiednio się socjalizował i nabywał cennych umiejętności społecznych, już od szczeniaka należy go do tego przygotowywać. Samoyed szczeniak może na przykład uczestniczyć w szkoleniu behawiorystycznym dla psów, dzięki któremu nauczy się poprawnej komunikacji, a także w przyszłości może uniknąć wielu problemów związanych z nieprawidłowym przystosowaniem.
Samojed – pielęgnacja
Nietrudno się domyślić, iż psy z tak puszystym futrem wymagają odpowiedniej i regularnej pielęgnacji, choć wcale nie jest to takie trudne i skomplikowane, jakie mogłoby się na początku wydawać. Przede wszystkim należy systematycznie czesać sierść psa, by usunąć martwy podszerstek czy także zapobiegać powstawaniu kołtunów. Należy to robić szczególnie wtedy, kiedy samoyed linieje. Pomimo iż sierść samoyedów może wymagać więcej pielęgnacji niż sierść innych psów, nie wolno golić jej na krótko, gdyż w późniejszym czasie, kiedy włosie odrośnie, może się nadmiernie plątać, skutkiem czego skóra psa nie będzie miała dostępu do powietrza. Samoyed nie potrzebuje częstej kąpieli, wręcz przeciwnie, należy kąpać go jedynie w przypadku większego zabrudzenia. Chcąc go wykąpać, należy w tym celu użyć specjalnego szamponu, który jest odpowiednio przystosowany do białej sierści. Po kąpieli powinno się także dobrze wysuszyć sierść psa, najlepiej suszarką. Rezygnując z użycia suszarki i zostawiając sierść do samodzielnego wyschnięcia, można niestety przyczynić się do odparzania się skóry psa bądź do powstawania zakażeń grzybiczych lub bakteryjnych. Warto wiedzieć, iż biała sierść samoyedów ma skłonność do przebarwień. Może się ona przebarwiać głównie w okolicach krocza czy oczu. Przedstawiciele tej rasy wymagają także regularnego przycinania pazurków, o ile te nie skracają się same podczas spacerów. Należy również stale kontrolować stan uszu psów, by w razie potrzeby móc od razu je oczyścić.
Samoyed – zdrowie rasy
Samojedy to psy bardzo wytrzymałe i o dość dobrym zdrowiu. U tej rasy mogą jednak pojawić się różne choroby czy dolegliwości w kwestii zdrowia, również takie o podłożu genetycznym, dlatego tak ważne jest, by sprawdzić, czy takie choroby nie występowały przypadkiem również u rodziców danego psa. Warto sprawdzić to jeszcze na etapie wyboru hodowli, gdyż porządne hodowle wykonują różnorodne badania oraz testy genetyczne sprzedawanym psom, przez co mają pewność, iż dopuszczają do rozrodu tylko i wyłącznie te osobniki, które są w pełni zdrowia i które nie wydadzą na świat obciążonego genetycznie potomstwa. Przede wszystkim warto zwracać swoją uwagę na takie choroby jak chociażby zaćma, cukrzyca, dysplazja stawów biodrowych czy łokciowych, postępujący zanik siatkówki, dermatoza cynkozależna, niedoczynność tarczycy, dziedziczne kłębuszkowe choroby nerek bądź także autoimmunologiczne zapalenie gruczołów łojowych. Samojedy mają także tendencję do różnych bakteryjnych zakażeń skóry, które mogą tworzyć się najczęściej podczas kąpieli, zwłaszcza podczas kąpieli w zanieczyszczonej wodzie. Warto więc szczególnie dużą wagę przywiązywać do pielęgnacji tych psów, zwłaszcza kąpieli oraz osuszania psa, by zapobiegać powstawaniu takich zakażeń.
Ile kosztują samojedy? Cena samojeda
Zastanawiając się, ile kosztuje samoyed, warto wiedzieć przede wszystkim, iż zakup psa rasowego wiąże się nie tylko z pewnymi kosztami, ale także i obowiązkami. Przed zakupem należy dokładnie sprawdzić daną hodowlę samoyedów i upewnić się, chociażby, czy u psów w tej hodowli nie występują na sprzedaż osobniki z wadami genetycznymi. Dobra hodowla powinna zagwarantować nam, iż zwierzę posiada dobry rodowód. Takie szczeniaki samoyedów kosztują mniej więcej od 3000 do około 5000 złotych. Cena samoyedów może zależeć rzecz jasna od wielu różnych czynników, takich jak chociażby wiek czy dokładne ubarwienie psa. Przed zakupem psa należy jednak przeanalizować dobrze, czy aby na pewno jesteśmy w stanie zapewnić mu odpowiednie warunku i regularnie dopełniać wszystkich obowiązków związanych z opieką nad takim psem.
