Kot może zachorować na wiele chorób, niektóre z nich są szczególnie częste u poszczególnych ras. Oto najczęściej występujące choroby u kotów:
Cuchnący oddech u kota
Cuchnący oddech to dość częsta kocia przypadłość. Powodem nieprzyjemnej woni jest płytka nazębna, utworzona przez resztki jedzenia i bakterie. Nieusuwana może prowadzić do zapalenia dziąseł, owrzodzeń i ropnia. W takim przypadku należy prosić lekarza o natychmiastowe czyszczenie zębów. Cuchnący oddech może być też objawem poważnych schorzeń, takich jak niewydolność nerek czy infekcje płucne, a także nowotworów i cukrzycy. Dlatego też trzeba jak najszybciej poznać przyczyny cuchnącego oddechu, żeby wyeliminować ewentualne poważne problemy zdrowotne. Warto dodać, że jeżeli zęby naszego kota pokryte są płytką i kamieniem nazębnym, możemy podawać mu specjalne krokiety do higieny jamy ustnej. Podczas tarcia o zęby usuwają zgromadzone na nich osady, które przedostają się do układu pokarmowego.
Roztocza u kota
Kiedy kot często się drapie lub jeśli zauważymy zmiany skórne, wówczas przyczyną może być zarażenie roztoczami. W większości przypadków nie wyrządzają one większych szkód, ale zdarzają się sytuacje dość groźne, które kończą się świerzbem. Dlatego też należy zgłosić się po poradę do weterynarza.
Kocia anemia
Jest to utrata czerwonych krwinek wynikająca z niedostatecznej ich produkcji, co może być spowodowane ostrymi stanami chorobowymi, silnymi krwotokami lub złym odżywianiem, zarówno jeśli chodzi o ilość, jak i jakość. Najwyraźniejszym objawem anemii jest bladość błon śluzowych, na przykład dziąseł. W stadiach bardziej zaawansowanych można zaobserwować zmęczenie, wzrost częstości akcji serca i oddychania, brak apetytu i wyraźne osłabienie. W takiej sytuacji musimy natychmiast zgłosić się do weterynarza, który przepisze żelazo, a w poważnych przypadkach przeprowadzi transfuzję krwi, aby zwiększyć liczbę czerwonych krwinek.
Zapalenie rogówki u kota
Zapalenie rogówki u kota bywa spowodowane urazami, ciałami obcymi w oku lub nieleczonym zapaleniem spojówek. Rogówka staje się mętna, jakby zakryta zasłoną. Można próbować leczenia za pomocą antybiotyków w kroplach, ale lepiej skonsultować się z lekarzem, który zaleci najodpowiedniejsze leczenie. Żeby zlikwidować zapalenie rogówki trzeba zakraplać antybiotyki przez długi czas.
Zaćma u kota
Przyczyną zaćmy u kota mogą być urazy rogówki, niedobory żywieniowe, zatrucia, podeszły wiek lub cukrzyca. Objawem zaćmy jest zmętnienie soczewki. U kotów występuje rzadko.
Botulizm u kota
Jest to kocia choroba wywoływana przez toksyny pochodzące od bakterii, na które szczęśliwie koty są dość odporne. Bakterie te mogą się znajdować w niewłaściwie przechowywanym mięsie lub resztkach tego, co kot upoluje. Choroba objawia się nagłym osłabieniem, problemami w przełykaniu i kolkami. Wymagana jest natychmiastowa interwencja weterynarza. Warto dodać, że na botulizm zapadają także psy, owce, konie i ludzie.
Kokcydioza
Kokcydioza u kota – tę chorobę wywołują pasożyty jelitowe, które powodują biegunkę, utratę wagi i brak apetytu, zwłaszcza u kociąt.
Chlamydia u kota
Chorobę wywołują drobnoustroje patogenne („Chlamydia psittacii”), które atakują drogi oddechowe, choć najbardziej widocznym objawem jest zapalenie spojówek, często tylko w jednym oku. Na chlamydię zapadają koty w każdym wieku, szczególnie jednak narażone są kocięta. Chorobę leczy się za pomocą antybiotyków podawanych przez około 20 dni. Terapia przynosi z reguły dobre efekty, ale trzeba uważać na nawroty. Istnieje szczepionka przeciwko chlamydii – nie ustrzeże kota przed chorobą, ale złagodzi jej przebieg. Warto dodać, że zapalenie spojówek objawia się łzawieniem oka. Może być chorobą samą w sobie lub symptomem innych schorzeń.
Cukrzyca u kota
Cukrzyca u kota to groźna choroba, jednak koty rzadko na nią zapadają. Dotyka zwłaszcza zwierzęta starsze. Występują dwa typy cukrzycy. Pierwszy powoduje ogólne osłabienie, zwiększony apetyt przy jednoczesnej utracie wagi, wzmożone pragnienie z obfitym oddawaniem moczu, zaćmę, cuchnący oddech, odkładanie się kamienia nazębnego, zmatowienie sierści i ogólne wrażenie zaniedbania. Cukrzycę leczy się podskórnymi zastrzykami z insuliny i dietą opartą na mięsie, rybach, odtłuszczonym mleku i warzywach. Należy unikać potraw mącznych i tłustych oraz cukru. Natomiast drugi cukrzycy to moczówka prosta. Jej objawem także jest zwiększone pragnienie i obfite oddawanie moczu. Występuje rzadziej od pierwszego typu i polega na utracie zdolności zagęszczania moczu przez nerki. Leczy się ją hormonami podawanymi w zastrzykach, przepisywanymi przez weterynarza. Żeby stwierdzić, z którym typem choroby mamy do czynienia, należy wykonać specjalne testy.
Helmintoza u kota
Helmintoza to przenoszona przez różnego rodzaju pasożyty należące do nicieni (obleńce) lub płazińców (robaki płaskie), cienkich robaków mających od 1 do 12 cm długości, które znajdują się w kale lub wymiocinach. Łatwo rozpoznać wykluwającą się chorobę po charakterystycznym wzmożeniu apetytu z jednoczesnymi objawami niedożywienia. Pomimo bogatej leków przeciwrobaczych lepiej jest stosować specyfik przepisany przez lekarza. Warto dodać, że u kotów dorosłych helmintoza najczęściej dane objawy niespecyficzne. Jeżeli choroba postępuje, można zauważyć zmatowienie sierści, chudnięcie, problemy jelitowe. Natomiast u kociąt symptomy na ogół są ewidentne.
Fermentacja w jelitach kota
Ten rodzaj dolegliwości występuje przede wszystkim u kociąt karmionych sztucznie lub w nieodpowiedni sposób. Do objawów należy zapalenie i zaczerwienienie podbrzusza połączone z biegunką albo zaparciami. Nieleczone fermentacje mogą być groźne w skutkach. Należy najpierw przegłodzić kota jeden dzień, a potem wprowadzić inną dietę – w przypadku zaparć podawać tylko kilka kropli oliwy lub oleju, a przy biegunce ryż.
Zakaźne zapalenie jelit kotów (FLV)
Choroba ta, znana także jako kocia nosówka, koci tyfus lub panleukopenia, wywoływana jest przez parwowirusy. Bardzo łatwo roznosi się wśród kotów w każdym wieku, choć częściej zapadają na nią osobniki młode. Bardzo szybko postępuje i prawie zawsze kończy się śmiercią. Na szczęście można jej skutecznie zapobiegać poprzez szczepionkę podawaną między drugim a trzecim miesiącem życia i powtarzaną potem w ustalonych odstępach czasu.
Zakaźne zapalenie jelit objawia się nagłą i gwałtowną utratą zdrowia i złym wyglądem, wymiotowaniem żółtawą lub zielonkawą pianą, biegunką, brakiem apetytu i w końcu zapaścią. Innym charakterystycznym symptomem tej choroby jest ogromne, niemożliwe do ugaszenia pragnienie – kot zastyga bez ruchu przed miską wody. Jeżeli zaobserwujemy takie objawy, powinniśmy natychmiast skontaktować się z weterynarzem i podzielić się z nim naszymi podejrzeniami. Jest prawie niemożliwe, żeby nieszczepiony kot przeżył zakaźne zapalenie jelit. Po zdiagnozowaniu choroby nie pozostaje nic innego, jak tylko zdezynfekować wszystkie przedmioty i powierzchnie, z którymi kot mógł mieć kontakt (być może cały dom). Wirus może przetrwać w uśpieniu całe lata, choć najczęściej przenosi się poprzez świeżo wydalony kał. Ginie po 10-minutowym kontakcie z roztworem wybielacza (1:25). Warto dodać, że leukopenia będąca następstwem FLV otwiera drzwi różnym groźnym infekcjom i chorobom.
Jaskra u kota
Jaskra u kota to proces chorobowy polegający na podwyższeniu ciśnienia wewnętrznego w gałce ocznej. Za sprawą nadmiernego nagromadzenia się płynu w oczach jaskra atakuje lub dwoje oczu. Nieleczona może prowadzić do trwałej ślepoty. Leczy się ją poprzez podawanie lekarstw doustnych, kropli do oczu lub poprzez zabieg chirurgiczny.
Kaliciwirus koci (FCV)
Kaliciwirus to zakaźna choroba najbardziej rozpowszechniona wśród kotów. Atakuje górne drogi oddechowe, jamę ustną, nos i płuca, ale może mieć wpływ na jelita i układ kostno-mięśniowy. Objawy pojawiają się nagle i różnią się w zależności od tego, który organ został najpierw zainfekowany. Kot z kaliciwirusem staje się widocznie słaby, ma gorączkę i oddycha z trudnością, co może prowadzić do zapalenia płuc. Za sprawą owrzodzenia jamy ustnej zwierzę traci apetyt, a zapalenie stawów powoduje trudności w poruszaniu. Pojawiają się krwotoki z nosa i obfite wydzieliny oczne. Weterynarz diagnozuje chorobę po dokładnym badaniu. Jeśli to konieczne, zleca także analizę krwi, która pozwala wykryć obecność przeciwciał. Leczenie łagodzi objawy i likwiduje wtórne infekcje bakteryjne. Poza tym można jedynie czekać i mieć nadzieję, że choroba minie. Podstawą profilaktyki jest szczepionka przeciw kaliciwirusowi.
Żółtaczka u kota
Żółtaczka to dość rzadka choroba u kotów. Ta dolegliwość wątroby ma związek z różnymi innymi kocimi schorzeniami. Wywołuje zażółcenie błon jamy ustnej, oczu i skóry. Jeśli stwierdzimy takie objawy, musimy natychmiast zasięgnąć porady weterynarza, który zastosuje odpowiednią kurację.
Koci katar
Koci katar to jedna z wielu przypadłości zaliczających się do kocich przeziębień. Należy do najpoważniejszych u kotów chorób układu oddechowego – zapalenie dróg oddechowych atakujące nos, oczy, jamę ustną, krtań i tchawicę. Bardzo łatwo się przenosi – koty zarażają się poprzez kontakt z chorymi osobnikami lub zdrowymi nosicielami jednego z wirusów odpowiedzialnych za tę chorobę.
Zapalenie krtani u kota
Zapalenie krtani u kota wywoływane jest przez infekcję wirusową lub obecność w gardle ciała obcego. W takim przypadku trzeba szybko zabrać kota do weterynarza, który usunie ciała obce. Typowymi objawami zapalenia krtani są żółtaczka i trudności w przełykaniu. Zalecana jest terapia antybiotykowa.
Białaczka kocia (FELV)
Białaczka kocia to choroba immunosupresyjna przenoszona poprzez płyny ustrojowe, głównie ślinę i rzadziej mleko matki. Białaczka jest rodzajem raka komórek białych krwi, powodującego postępujące wycieńczenie organizmu. Pierwszymi objawami są z reguły brak apetytu, gorączka i zapalenie węzłów chłonnych. Jeżeli występują powtarzające się infekcje bakteryjne i wirusowe, na przykład ciągły nieżyt nosa, przeziębienia i trudne do wyleczenia zapalenie spojówek, istnieje wówczas ryzyko przekształcenia się w stan poważniejszy z anemią i guzami. Mogą pojawić się żółtaczka, biegunka i problemy z oddychaniem. Zazwyczaj jest to choroba śmiertelna i leczenie polega jedynie na łagodzeniu objawów. Białaczka to jedna z głównych przyczyn śmierci kotów. Na szczęście istnieje szczepionka, która jej zapobiega.
Choroby układu moczowego u kota
Także koty cierpią na choroby układu moczowego, dające objawy podobne do zapalenia pęcherza u ludzi. Jeśli mimo wysiłku nie udaje sie zwierzęciu wysikać więcej niż kilka kropli, załatwia się poza kuwetą, choć jest ona czysta, pojękuje i pomiaukuje, bez przerwy liże genitalia, a w moczu pojawiają się ślady krwi, należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. Inna choroba, na którą zapadają głównie koty starsze i rzadziej młode, to zapalenie nerek. Objawia się brakiem apetytu, pragnieniem, spadkiem wagi, nieoddawaniem moczu, ogólnym osłabieniem i przygnębieniem, skokami temperatury, cuchnącym oddechem i owrzodzeniami w jamie ustnej. Jeśli zgłosimy się szybko do lekarza, najprawdopodobniej terapia antybiotykowa przyniesie efekty. Natomiast nieleczone zapalenie nerek może doprowadzić do ich degeneracji i w rezultacie śmierci kota.
Zakaźne zapalenie oka kota
Choroba ta atakuje przede wszystkim kocięta. Objawem jest gromadzenie się wydzieliny w oczach. Na ogół można ją usunąć poprzez przemywanie oczu (na przykład roztworem borowym lub rumiankiem), ale w poważniejszych przypadkach stosuje się maść z antybiotykiem.
Niedrożność jelit u kota
Podstawową przyczyną zablokowania jelit są kłaczki z sierści, które nie zostały wydalone z organizmu. Za każdym razem, kiedy kot się myje, połyka pewną ilość włosów. Dopóki kłaki są małe, organizm zwierzęcia usuwa je w sposób naturalny z odchodami lub poprzez wymioty. Natomiast jeśli kłaki staną się duże, co zdarza się zwłaszcza kotom długowłosym, mogą powodować problemy. W sprzedaży są pasty odkłaczające na bazie sodu. Podając je codziennie, zapobiegamy tworzeniu się kłaków z sierści i ułatwiamy ich usuwanie. Bardziej naturalnym, a wciąż skutecznym sposobem jest dodawanie do karmy tranu z wątroby dorsza zmiękczającego tworzące się odchody i ułatwiającego ich przesuwanie w jelitach. Innym powodem obstrukcji może być tworzenie się zbyt twardego stolca, który z trudem przeciska się przez miednicę, oraz próba strawienia ciała obcego. Pierwszymi objawami zatwardzenia są brak apetytu i słabsze funkcjonowanie aparatu jelitowego. Nigdy nie należy lekceważyć zaparć, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji.
Pchły u kota
Pchły atakują najczęściej koty wychodzące na dwór. Są to pasożyty zewnętrzne żywiące się krwią ssaków i ptaków. Koty żyjące wyłącznie w domu bardzo rzadko zarażają się pchłami, choć czasem się to zdarza. Pasożyty może przynieść inne zwierzę – na przykład pies po powrocie ze spaceru. Jeśli nasz kot często się drapie i okazuje nerwowość, należy sprawdzić, czy nie ma pcheł. Najlepiej zrobić to, przeczesując sierść gęstym grzebieniem. Jeśli zauważymy, że pozostają na nim czarne punkciki, to prawdopodobnie mamy do czynienia z pchłami. Można też położyć pod kotem kartkę białego papieru i potrzeć sierść ręką – czarne kropeczki spadną na kratkę. Na rynku dostępnych jest wiele preparatów przeciwpchelnych w fiolkach, pipetach lub w sprayu. Istnieją też środki naturalne.
Wścieklizna u kota
Wścieklizna to choroba zakaźna, atakująca centralny układ nerwowy ssaków, w tym człowieka. Wywołuje ją wirus obecny w ślinie – przenosi się poprzez ugryzienie chorego zwierzęcia i szybko dostaje się do krwi. Występuje rzadko, głównie u kotów żyjących na wolności i mających kontakt z nosicielami takimi jak gryzonie, lisy i inne dziki zwierzęta. Objawia się nadmiernym ślinieniem, nerwowym zachowaniem, trudnościami w przełykaniu i utratą apetytu. Następnie pojawia się paraliż i konwulsje, a w końcu (po najwyżej pięciu dniach) zwierzę umiera. Na szczęście przeciwko wściekliźnie można kota zaszczepić.
Ostre zapalenie jamy nosowej i tchawicy
Ostre zapalenie jamy nosowej i tchawicy wywoływane jest przez herpeswirusy („Herpesvirus), które potrafią przetrwać w otoczeniu bardzo długo. Atakują najpierw drogi oddechowe. Do zarażenia dochodzi poprzez kontakt z kotem nosicielem wirusa. Do objawów należą: wydzielina z nosa i oczu (najpierw o charakterze surowiczym, a potem ropnym), która zastyga dookoła nosa i oczu, zaklejając je, wysoka gorączka, kichanie, kaszel, trudności w oddychaniu, owrzodzenie rogówki i ust. U dorosłych kotów choroba trwa około 10 dni, natomiast w przypadku kociąt prawie zawsze jest śmiertelna. Ponieważ jest bardzo zakaźna, ważne jest, aby zaszczepić kota – powtarzana co roku szczepionka gwarantuje stałą odporność na tę chorobę.
Świerzb u kota
Świerzb to rodzaj zapalenia powodowany przez pasożyty należące do rzędu roztoczy. Typowymi objawami są: wypadanie włosów, świąd i zapalenie skóry. Konieczna jest wówczas wizyta u weterynarza.
